In
de Jordaan zijn bekende schrijvers geboren
Er wonen nog steeds schrijvers, schilders en dichters.
Zangers van formaat hebben van zich laten horen.
Er zijn kleine musea en een groot aantal galeries, die de plek van buurtwinkeltjes
innemen.
Er is een actieve Werkgroep voor Kunst en Cultuur.
Maar er zijn ook Botsende Culturen.
Hofjes
en pleinconcerten
Open Podium onder de
Platanen
Bewoners van het voormalige jongensweeshuis organiseren muziekuitvoeringen
voor amateurs op de historische binnenplaats.
Fête de la Musique, een muziekfeest
op de langste dag van het jaar.
Op die dag komen in heel Europa muziekgroepen bij elkaar
om op pleinen op te treden.
Fete de la musique
Poëzie
onder der de Platanen, dichters laten hun teksten horen,
dansers laten zich inspireren door de plek en koren zingen liederen
uit de hele wereld.
F.Starik /
Stadsdichter opent op 20 juni 2010
de gedichtenmiddag
lees
meer >
De
Werkgroep Kunst en Cultuur organiseert
hofjesconcerten en lezingen over de cultuur en geschiedenis van de Jordaan
en de Gouden Reael.
Kunst & Cltuur 2013 / Fluitensemble
Aulos o.l.v. Eleonore Pameijer
Het Grachtenfestival organiseert
concerten op de binnenplaats van De Platanen.
 
Grachtenfestival 2009 met
het Amsterdam Wind Orchestra
Veertig jonge musici van het Ricciotti Ensemble
/ Jonge muzikanten op Koninginnedag
Zangers
van het Jordaanse lied
 
v.l.n.r.: Johnny Jordaan / Tante
Leen / Willy Alberti / Willeke Alberti
In elke mythe zit een kern van waarheid
Maar die waarheid heeft vrijwel niets meer met de jaren vijftig te maken
als het Jordaanlied een ware rage is
en de rock-'n-roll nog moet doorbreken.
Maar
als ik de Westertoren zie
Dan ben ik een heel ander mens
En hoor ik het galmen van jouw melodie
Dan leef ik geheel naar m'n wens
O Wester. jij brengt m'in vuur en vlam
Wanneer ik jouw klokken hoor slaan
Want jij bent de glorie van oud Amsterdam
En de parel van onze Jordaan
Men
bezingt een buurt die eigenlijk niet meer bestaat,
misschien zelfs wel nooit heeft bestaan:
Ik woon op een woning, men noemt het een krot
Maar ik zie geen enkel bewijs
Al staat aan de deur Onbewoonbaar verklaard
Voor mij blijft 't toch een paleis
Het huis is gebouwd in de zestiende eeuw
Het staat van de ouderdom scheef
Ik ben er geboren, ik ben er getrouwd
Ik woon er zolang als ik leef
Op die afgekeurde woning
In 't hartje van de Jordaan
Daarop sleet ik m'n jeugd
Had ik leed, had ik vreugd
In de strijd om een eerlijk bestaan
Maar toch voel ik mij een koning
Ook al vloeide er dikwijls een traan
Op die afgekeurde woning
In 't hart van de ouwe Jordaan.
Het Jordaanse Volkslied
Na ieder slotconcert op het beroemde Prinsengracht concert heffen de
buitenlandse solisten het lied:
Aan de Amsterdamse grachten
aan en brullen yuppen vanaf de toeterende bootjes, met een glas rosé
in de hand, mee. De burgemeester staat op een ponton voor Het Pulitzer
Hotel minzaam te glimmen.
Aan
de Amsterdamse grachten
Heb ik heel mijn hart voor altijd verpand
Amsterdam vult mijn gedachten
Als de mooiste stad in ons land
Al die Amsterdamse mensen
Al die lichtjes 's avonds laat op het plein
Niemand kan zich beter wensen
Dan een Amsterdammer te zijn
Er staat een huis aan de gracht in oud Amsterdam
Waar ik als jochie van acht bij grootmoeder kwam
Nu zit een vreemde meneer in 't kamertje voor
En ook die heerlijke zolder werd tot kantoor
Aleen de bomen, de bomen, hoog boven het verkeer
En over het water gaat er een bootje net als weleer
Aan de Amsterdamse grachten
Heb ik heel mijn hart voor altijd verpand
Amsterdam vult mijn gedachten
Als de mooiste stad in ons land
Al die Amsterdamse mensen
Al die lichtjes 's avonds laat op het plein
Niemand kan zich beter wensen
Dan een Amsterdammer te zijn
Al die Amsterdamse mensen
Al die lichtjes 's avonds laat op het plein
Niemand kan zich beter wensen
Dan een Amsterdammer te zijn...
[1949]
Ontstaansgeschiedenis
van dit lied
Componist Pieter Goemans vond inspiratie
voor het lied toen hij op de brug liep waar Prinsengracht en Leidsegracht
elkaar kruisen.
Toen Pieter Goemans [1925-2000] zijn hit schreef, was hij student rechten.
Zijn vader was ambassadeur. De amusementswereld had toen een wat ordinaire
reputatie. Die zou de goede naam van de familie Goemans kunnen aantasten.
Pieter mocht daarom van zijn vader best muziek maken, maar dan wel onder
een andere naam. Dus bracht hij het lied uit onder het pseudoniem Peter
Shott, naar de achternaam van zijn moeder.
Johnny Kraaykamp was de eerste die het lied in Café de
Paris bij het Leidseplein zong.
Wim Sonneveld nam het lied in 1962 op en ook Tante Leen
en Louis Neefs zongen het op plaat.
De oudste opname is die van Nan en Hans Boskamp.
Op het label staat zelfs nog ouderwets “Amsterdamsche grachten”
gespeld.
naar
boven
Johnny
Jordaan
Johannes
Hendricus van Musscher [1957]
Het
boegbeeld van de volkscultuur in de Jordaan
[1924-1989]
Armoede
is een belangrijk thema in de Jordaanse liederen
Johnny Jordaan werd als Johannes
Hendricus van Musscher op 7 februari 1924 geboren op de hoek van
de Lijnbaans- en Rozengracht. Vanuit het wc-raampje zag hij de Westertoren.
Zijn vader was dakbewerker.
Na de ambachtsschool werkte Jan eerst bij de suikerwerkfabriek van J.C.
Klene & Co. aan de Looiersgracht. Vanaf zijn veertiende zong
hij ieder weekeinde in een buurtcafé.
Johnny werkt ook bij een boekbinderij op de Elandsgracht, tot hij een
betrekking als zingende kelner krijgt in café De Kuil
in de Oudebrugsteeg 27. Ruim tien jaar zou de allergrootste zanger in
de geschiedenis van het Nederlandse lied in De Kuil doorbrengen.
Als Koningin Juliana verneemt dat de VARA weet te voorkomen dat
Johnny een speciale uitzending ter gelegenheid van koninginnedag zou
"bevuilen", is ze des duivels. Op 24 november 1956
werd Johnny daarom uitgenodigd om op Soestdijk voor Koningin Juliana
en drie prinsessen te komen zingen.
Wim Sonneveld toost met Johnny Jordaan, 13 december1955
Armoede en een zwakke gezondheid bepalen zijn
persoonlijke en artistieke leven
Op negenjarige leeftijd verliest hij bij een stoeipartij met zijn neef
Careltje Verbrugge
zijn linkeroog,
waardoor hij het de rest van zijn leven met een glazen oog moet doen.
De Jordaan heeft een reputatie van zuiplappen en vechtersbazen.
Tot zijn doorbraak op zijn 31ste heeft Van Musscher het niet breed.
Johnny Jordaan sterft op zondag 8 januari 1989.
Me wiegie was een stijfselkissie
Dit lied is op de plaat gezet door Rika Jansen
alias Zwarte Riek.
Het nummer was oorspronkelijk bedoeld voor Johnny Jordaan, maar Johnny
kwam niet opdagen bij de opname. Het lied is autobiografisch, want ze
hadden het thuis zo arm dat er inderdaad stijfselkistjes werden gebruikt
als wiegje.
naar
boven
Botsende
culturen
 
Johnny Jordaanplein / Bezoekers op het plein met opvallend
afkeurende blik in de ogen
Cultuurverschillen
Tijdens de Jordaanconferentie over de herinrichting
van de Elandsgracht worden de botsende cultuurverschillen duidelijk.
De buurtbewoner, die zichzelf benoemd heeft als beschermer van het culturele
erfgoed van Johnny,
loopt met een strakke blik tussen de lelijke plantenbakken door en gooit
daar geplaatste fietsen het pleintje af.
Hier staan de beelden van vier bekende Jordanese muzikanten, Johnny
Jordaan, Tante Leen, Manke Nelis en Johnny Meyer. Er wordt ook een beeld
van Willy Alberti er bij gezet.
Nu is er ook een beeld van Bolle Jan en Tante Mien wordt onthuld.
Waarom dat is zal een raadsel blijven. Het tweetal had overal café's
maar niet in deze buurt. Als accordeonnist begeleide Bolle Jan wel artiesten
zoals Johnny Jordaan en Willy Alberti, maar dat rechtvaardigt nog niet
een plaats op dit illegale pleintje.Dit beeld wordt betaald door zoonlief
René Froger die er ook smakeloze groene heggen omheen
laat zetten. Dominic Grant (van het duo Grant & Forsyth)
ook bekend van het zangclubje Guys n' Dolls maakte het beeld.
Dat
is nu het Johnny Jordaanplein
Het staat niet op de plattegrond maar is toch geopend door toenmalig
stadsdeelwethouder Guusje ter Horst. Af
en toe liggen er bloemen onder de buste van Johnny Jordaan.
Op koninginnedag krijgen alle beelden een oranje sjaaltje om en een
feestmuts op.
Veel toeristen kijken hulpeloos op hun plattegrondje, is dit nu
de Elandsgracht of...?
Andere toeristen arriveren op hun Yellow Bike.
Ze doen mee aan een speurtocht door de Jordaan, zingen een Jordaanlied
en informeren naar de werkelijke naam van Manke
Nelis. Voor diens auto-ongeluk was diens
artiestennaam Carlo
Pietro.
Als er geklaagd wordt dat de verlichting van de borstbeelden op het
Johnny Jordaanplein
de slaapkamers van de bewoners van de Elandsgracht in schijnen,
roept een buurtactivist: "alle Yuppen
moeten opsodemieteren!"
Dit zou een goede bestemming zijn
Tijdens
de Amsterdamse Jordaan vakantiefeesten in 1951 worden op de Elandsgracht
zeepkistraces gehouden.
Elandsgracht tijdens de oorlog [1942]
Er werden op de
Elandsgracht ook 200 jeugdstormers geinstalleert, jongeren van de NSB
die vrijwillig in Duitse dienst gingen. Waarom dat precies in de Jordaan
moest gebeuren in niet duidelijk. In ieder geval kwamen de Jordanezen
niet in opstand tegen deze botsende cultuur.
Referendum
Een groep ondernemers en misschien een paar buurtbewoners zijn het niet
eens met de plannen van de deelraad. Er is besloten de buurt een beter
en vooral menselijker aanzien te geven. Leefbaarheid is zeker niet een
opeenhoping van geparkeerde auto's midden op de Elandsgracht. 135 van
de 165 parkeerplaatsen verdwijnen en het transformatorhuisje op het
Johnny Jordaanplein wordt gesloopt.
In de nabijgelegen Q-parkgarage op de Appeltjesmarkt worden 150 parkeerplaatsen
gehuurd.
Dat is niet naar de zin van de ontevreden Jordaners en ze verzamelen
handtekeningen voor een referendum. Dat wordt gehouden en de kiezers
kunnen stemmen voor plan nul, alles blijft zoals het is, of plan+ een
herinrichting op werkelijk leefbare schaal waarbij het middenterrein
autovrij wordt.
De protestgroep
accepteert de uitslag van het referendum, waarbij voor plan+ gekozen
is, niet. Ondanks het feit dat ook in de dichtsbijzijnde stemlokalen
die meerderheid aangetoond is.
Democratisch bepaalde besluiten of niet, ze willen maar weer eens een
lekker Jordaanoproer veroorzaken. De linkse groene rakkers moeten met
hun tengels van hun Jordaan afblijven.
Bestaat die Jordaanse
cultuur, uit de tijd dat Justus van Maurik,
Herman Heijermans en Israel Querido die beschreven hebben,
nog wel? En wie zijn eigenlijk de dragers
van die cultuur?
In ieder geval niet mensen met een 'eigen Jordaan
eerst' opvatting.
naar
boven
Culturele
Coffeeshop
Tweede Laurierdwarsstraat /
Interieur coffeeshop Sanementereng
Coffeeshop
Sanementereng
Een
combinatie van geestverruimende kruiden en bijzondere en vintage voorwerpen.Te
koop in een omgeving van tweedehands spullen, boeken en platen. De voorraad
staat tot het plafond opgestapeld. Je waant je in een Afrikaanse Rasta
omgeving compleet met Reggae en tafelvoetbal.
Sanementereng is het geluid dat een Djebe in Gambia maakt.
Helaas is het pand te bouwvallig geworden en is de renovatie inmiddels
begonnen.
Het is de vraag of dit bijzondere shopje terug zal keren of dat er op
die plek het zoveelste trendy modezaakje komt.
Een buitelandse gast schreef in zijn dagboek:
This unique spot is
so much more than a coffee shop, it is also a veritable Aladdin’s
cave of junk, trinkets and treasures, which surround you as you smoke
and even spill out onto the street.
All the items, from African masks to China dolls to lights and rugs,
can be bought, or merely admired. When you enter, you can get
your hash, weed and drinks at the bar, where you can also sit and talk
with the friendly staff. The place is fairly small, and the simple wooden
seats and bar stools are not the most pleasant in the world, but these
small discomforts are more than made up for by the sheer wonder and
quirkiness of this one-of-a-kind coffee shop.
naar
boven
Grafisch
Atelier
Gevelstenen
voormalig Grafisch Atelier Laurierstraat
Stichting
het Amsterdams Grafisch Atelier
(AGA)
Een ambachtelijke werkplaats en atelier voor professionele beeldende
kunstenaars en vormgevers al sinds 1958.
Het AGA ontwikkelde zich van een ambachtelijke werkplaats tot een multidisciplinair
grafisch productiecentrum voor hedendaagse kunstenaars en vormgevers.
Door een groot internationale netwerk met collega instituten ontstaan
vele uitwisselingsprogramma's in de vorm van artist-in-residences, gastkunstenaars,
presentaties en tentoonstellingen. Het ideaal is te groeien tot een
laboratorium voor de kunsten.
Het Amsterdams Grafisch Atelier heeft een voorbeeldfunctie op het gebied
van milieuvriendelijk drukken.
Door alle
bezuinigingen moest het atelier flink bezuinigen. De huur in de Laurierstraat
kon er niet meer vanaf en het atelier is verhuisd naar de Roos van Dekemaweg
7 in Amsterdam West.
naar
boven
|